Bali een kinder utopia komt uit...

Vroeger op de basisschool kregen we een keer de opdracht "teken je droom sprookjes eiland hoe jij wilt dat het er uit ziet".
Toen we op Bali aankwamen leek dit precies op het eiland wat ik 12 jaar geleden in mijn schriftje had getekend.

We begonnen Bali in de taxi met een duits stel, zij gingen naar Legian en wij besloten vrij snel daar ook naar toe te gaan.
Legian is een dorpje naast Kuta en Kuta is echt het Salou van Bali. Ook Legian was een touristische vakantie plek. Overal Australiers aan de friet kijkend naar rugby wedstijden. Maar Legian heeft vooral een heerlijk strand, na de eerste strand dag had ik door dat ik weer eens te weinig had gedronken, een lichte zonnensteek opgelopen dus die dag hebben we een beetje rustig aangedaan. Maar het is zo'n lekker plekje dat je snel de tijd vergeet en we wilde natuurlijk meer van Bali zien. Na helemaal uitgeziekt te zijn, kwam Tim een meisje van zijn middelbare school tegen en zij vertelde dat Bali echt te gek is op de scooter. Wij hadden gehoord dat je veel wordt tegen gehouden door de politie en als je dan geen internationaal rijbewijs hebt je steeds boetes moet betalen. Aangezien wij beide geen enkel rijbewijs hebben zou dat nog wel eens kunnen oplopen. Maar na wat tips van haar leken de voordelen aan het scooteren toch groter. Dus daar gingen we over Bali op de scooter, heerlijk en prachtig.

Het eerste dorpje waar we naar toe reden was Candi Dasa, een klein plaatsje aan de zuid-oostkust van Bali. Hier merkte we dat Bali echt wel iets prijziger was dan alle landen waar we tot nu toe zijn geweest. Je moet hier ook overal tax betalen. Maar we zitten aan een mooie bungalo vlakbij het strand en als we wakker worden genieten we van een super zonsopgang samen met de krabben die overal om ons heen zitten. Dan rijden we verder richting Amed. Dit is een dorpje aan de noord-oostkust van Bali en hier waren we eigenlijk vrij snel. In Amed vonden we een heerlijke warung (eethuisje) waar we de beste banana shakes tot nu toe genoten. Daarna nog wat langs de verschillende havens gescooterd echt zo'n mooi gezicht. Amed staat bekend om het snorkelen, vlak voor een van de haventjes is een japans schip gezonken en dat kan je zien als je gaat snorkelen. Waar het snorkelen de vorige keer echt wel redelijk ging was het nu een drama. Op een gegeven moment hing ik aan een boot omdat mijn lens uit mijn oog was gegaan en die probeerde ik er daar weer in te doen. Verder had ik steeds problemen met water in mijn bril. Het koraal was overigens prachtig en Tim heeft de mooiste dingen gezien (van het schip was alleen weinig te zien vanwege wat troebel water) en ik heb ook wel wat mooie dingen gezien. Maar ik kon gewoon niet uit de voeten met die bril en die flippers, maar de omgeving heeft zich met mijn pogingen op zijn minst kostelijk kunnen vermaken.

Na Amed reden we verder richting Lovina, onderweg zagen we ineens heel veel auto's staan dus ik zei kom we moeten hier even kijken je hebt hier vast een mooi uitzicht punt o.i.d. Maar wat bleek, er was een enorme ceremonie aan de gang voor de god van de zee, deze ceremonie kwam maar een keer in de vijf jaar voor. Wij werden direct uitgenodigd om ook te komen kijken en na een saron te leen te hebben gekregen werden we ingewijd met heilig water en kregen we rijstenkorrels op ons voorhoofd en in onze nek. Benenden bij het strand zat iedereen in z'n "zondags pakje" en een vriendelijke man nodigde ons uit om bij zijn familie te komen zitten. Zij legde ons uit waar de ceremonie voor was, we werden ook uitgenodigd om bij iemand thuis te komen slapen want morgen zou de ceremonie weer verder gaan, maar na mee te hebben gedaan aan een gebed (waar we steeds met een bepaalde kleur bloemetje in onze handen moesten bidden en het daarna achter ons oor of in ons haar doen) wilde we toch wel graag door naar Lovina. In Lovina vonden we een goedkoop hotel waar we voor weinig de volgende ochtend mee konden op de dolfijnen boot.

Zo vroeg opstaan went toch nooit, maar na een beetje chagrijnig wakker te zijn geworden maakte dit humeur plaats voor positieve energie want we gaan misschien wel dolfijnen zien vandaag. Vroeger waren dolfijnen mijn lievelingsdieren en er was zelfs een periode dat ik dolfijnen trainster wilde worden. Vlak voor de zon op kwam gingen we de zee op en al snel begon de lucht prachtig te verkleuren. Dit was al de moeite waard. De zon zien opkomen op het water vanaf een Catmaran fantastisch. Toen de zon er eenmaal was ging de aandacht van de 80 boten op het water naar de dolfijnen toe en zowaar onze kapiteit zag al snel een paar vinnetjes boven het water uitsteken. Toen kon zoals sommige touristen dat noemen de jacht op de dolfijnen beginnen. Maar wij hadden een fijne kapitein met een bepaald respect voor de dolfijnen en hij benaderde ze dan ook veel rustiger. Het werden er steeds meer en ze tuimelde, zwommen onder onze boot door, sprongen en stuiterde over het water. Op een gegeven moment waren er wel 40 dolfijnen om ons heen, ik had verwacht dat ik 40 van die grote beesten wel spannend zou vinden maar ze hadden zo'n positieve uitstraling dat ik er alleen maar heel blij van werd. Op de boot kregen we zelfs een klein ontbijtje van fried banana en thee. Later in het guesthouse kregen we ook ontbijt een heerlijke banana pancake. Vlak daarna gingen we door naar het strand, maar ik lag helemaal niet lekker dus na een lange strand wandeling overtuigde ik Tim ervan om mee naar een leuk cafetje ta gaan waar ik eindelijk weer eens een goede cappucino dronk. Na het cafetje reden we naar de waterval vlakbij Lovina een enorme waterval waarbij Tim vanuit een boom langs het vallende water in het water sprong, heel stoer! Na dit avontuur liepen we nog verder naar boven waar nog een grotere waterval was waar we even heerlijk hebben gezwommen. Na dit waterval avontuur hadden we nog steeds niet genoeg water gezien en reden nog even verder naar de hotspring. Drie heerlijk warme baden waren voor ons zeer welkom na al het koude douchen op Bali. s'Avonds uiteten gegaan en daarna heerlijk geslapen, wat een dag...

Na weer een cappucino bij hetzelfde cafetje reden we verder van Lovina richting de Gunung Batur de enige vulkaan van Bali die nog actief is. Na een lange rit arriveerde we bij het een beetje onheilspellende plaatsje onder aan de vulkaan. We vonden weer een gezellige warung en na het eten gingen we snel naar bed want morgen beklimmen we de Gunung Batur.
Het vroeg opstaan neemt nu buiten proportionele vormen aan 04;00 stonden we klaar met de scooter om naar de vulkaan te rijden. Kwart over vier ontmoeten we de mensen, een meisje uit Mexico en een jongen uit Spanje, met wie we deze barre tocht zouden gaan maken. De man in het hotel had gezegd dat je het ook prima op slippers kon doen maar niets was minder waar. Na de eerste drie kwartier wandelen werden de paden al wat moeilijker en na een paar keer uitglijden kreeg ik de hand van de gids Katoet (katoet betekend vierde uit het gezin en kan zowel voor mannen als vrouwen) en die heb ik een uur lang niet meer losgelaten. Wat een klim. Om 10 voor 6 kwamen we aan op de top en hadden een prachtig uitzicht je kon zelfs een berg van Lombok zien. De zonsopgang bij de dolfijnen was mooi maar deze was onbeschrijfelijk... Nadat we met z'n alle de fotograaf uit hadden gehangen, had de gids in de vulkaan voor ons een eitje gestoomt en gestoomde banaan bijzonder maar best wel lekker. Voor degene die het niet lekker vonden was er ook een oplossing want zowaar ook op de top van een vulkaan leven apen en zij vonden een banaantje of een eitje ook heerlijk. Na dit ontbijtje vervolgde we onze trip over de rand van de vulkaan, ook zeker niet geschikt voor slippers, we zagen nog meer uitzicht we zagen het roken van de vulkaan en een vleermuizen grot. Een prachtige tocht maar wel zwaar en toen moesten we nog twee uur terug lopen.

Eenmaal terug bij het hotel ontbeten we nog een keer met een banana pancake echt heerlijk weer. Daarna reden we verder naar Ubud waar ook een aantal ceremonies werden gehouden. Onderweg kwamen we langs een botanische tuin waar ook allemaal dieren leefde. Zo hingen er twee enorme vliegende honden die je kon voeren met fruit. Er waren hier Mangoeste waar ze een variant op de indiaase kopi Luak koffie mee hadden bedacht. Toch maar niet geprobeerd uitgepoepte koffiebonen. In Ubud vonden we een leuk guesthouse uit onze reis bijbel the Rough guide. Het heet Donald en zat in een enorm gezellig straatje. Ook hier vonden we een heerlijke en goedkope Warung. Na de lunch zochten we een soort hollywood steen van Tim z'n vader en moeder op tussen honderden andere stenen maar zowaar we hebben hem gevonden. De volgende ochtend kregen we bij de banana pancake ook nog eens een heerlijke fruitsalade. We vinden Ubud heerlijk maar we moeten vandaag de scooter weer inleveren en dus terug naar Legian.

Na weer een lekker tochtje met de wind in de haren komen we aan in Legian, hier leren we in het zwembad Leslie en Erik kennen een stel uit scheveningen. Die avond gaan we gezellig met z'n vieren eten en gaan daarna naar een bijzonder strand feestje met de geweldige DJ Gold digger... Oh my buddah wat een naam maar gelukkig is er ook iemand met een trompet die er af en toe live doorheen speelt en al met al wordt het best wel een leuk feestje met vooral veel meezingers voor onze ouders.
De volgende ochtend slaapt tim z'n kater uit en doen we een dagje chillen bij het zwembad en maken een strandwandeling naar Kuta onderweg denken zien we de surfers en denken we dat is toch nog wel een keertje leuk om te proberen, morgen misschien. Maar eerst naar de starbucks bij Kuta. Koffie is echt heel belangrijk zo af en toe. Toen we terug liepen richting het hotel zei Tim kijk dat meisje heeft zo'n leuke tas die jij ook wilt en zowaar aan het leuke tasje zat Jessica een meisje uit Engeland met wie we in Pai (Thailand) gacampeerd hadden. Echt zo bizar maar heel erg leuk om haar ineens zo tegen te komen. We nemen een drankje en kletsen wat bij, ze vertelt over haar surf ervaring en eerste lessen die ze de afgelopen week had gehad. Na twee keer surfen benoemen we haar ook tot leraar en leert zij ons surfen. Het gaat eigenlijk heel goed. Tim zit bij de eerste golf al op zijn knieen en ik sta bij mijn tweede poging al op het bord. Hoera! We hebben gesurfd! Vlak daarna krijg ik met een golf keihard dat bord op mijn hoofd en besluit er uit te gaan. Tim en Jessica dobberen en surfen nog even verder. s'Avonds eten we een hapje met haar en daarna nemen we een massage al met al een goede dag ondanks de kater.

Op Legian kan je zo een week zitten chillen zonder dat je dat eigenlijk door hebt. Wij blijven dan ook veel langer plakken dan gepland maar na nog een strand dagje, wat chillen bij het zwembad en veel te duur, maar wel heel leuk winkelen gaan we dan echt terug naar Ubud. Hier hebben we met Danielle en Laura (de rode zusjes die we in Chiang Mai hadden ontmoet afgesproken). Zij komen iets later aan dan wij en we maken eerst met z'n tweeen een mooie wandeling door de rijstvelden. Het is fantastisch groen, er zijn een hoop eenden die lekker de hele dag aan het poedelen zijn en heel veel andere dieren zo ook de witte rijger en een hele grote spin en Tim ziet zelfs een waterslang. We hebben de goede afslag gemist waardoor we er ineens 4 uur over doen inplaats van 1 uur.
Na de rijstvelden komen we al snel de zusjes tegen, we gaan wat eten bij Tim zijn favoriete Warung en daarna gaan we nog voor ijs bij de Havana (tip van Leslie) en het was heel lekker zelfgemaakt chocolade ijs. Uiteindelijk nog even chillen bij de "XL Shisha lounge" met een biertje en dan gaan we slapen.

De volgende ochtend voelt Daniel zich niet zo lekker dus zij kan helaas niet mee. We huren fietsen en gaan met z'n drieen opstap. Eerst naar een vrijeschool Rudolf Steiner achtig atelier waar ook creatieve therapie wordt gedaan. Heel leuk, jammer dat we geen tijd meer hebben om een cursus te doen. Dan gaan we verder naar Monkey Forest de touristische trekpleister van Ubud. Hier zijn heel veel apen en als je iets te eten bij je hebt zullen ze het vinden. Dat heeft Tim geweten. Hij had een broodje bij zich toen ze dat in de gaten hadden had hij een hele apen familie achter zich aan. Het is naast de leuke apen ook nog een hele mooie tempel zo midden in het bos. Nadat we de tempel hebben bekeken zit ik rustig op een bankje en komt er ineens een aap bij me opschoot. Schrik op schrik... Daarna blijft hij nog even bij mij zitten en houdt hij mijn hand vast. Wat een schatje. Toch voelde ik me wel heel bevrijdt toen hij weer weg ging.
In de avond gingen we uit eten bij een tentje waar een life regea bandje aan het spelen was (de ontdekking van Laura en Danielle in azie). Na ons laatste indonesische avond maal en wat cocktails gingen de flip flops (slippers) uit en de voetjes op de dans vloer. Echt een heerlijke gezellige avond met hele lekkere cocktails met Arak (rijsten wijn).
De volgende ochtend werden we weer vroeg wakker gelukkig zonder kater en zaten we om 07;15 in de taxi onderweg naar het vliegveld. We gaan Bali heel erg missen, maar nog een keertje eiland hoppen door Indonesie staat zeker nog op mijn verlanglijstje.